Mazoşistim ben...

Hala gecenin bir yarısında,
hüzünlü şarkılar dinleyip kederlenmekten
ayrı bir zevk alıyorum...

Huzur

Yaşanmamışlıklarımızın bol olduğu zamanlardı.
Karamsarlıklarımızın ise az....
Mevsim her zaman yazdı ve geceler tatlı bir serinlikte.
Elimizi uzatsak dokunabilirdik yıldızlara,
o kadar yakın ve bir o kadar da parlaktılar.
Aklımızdan geçen her istek için
bir yıldız kayardı gökyüzünden.
Eski ahşap bir iskelenin ucunda,
gözlerimiz sonsuzlukta,
hiçbirini kaçırmazdık.
Dalgaların sesi rüzgarın sesine karışırdı,
içmeden sarhoş ederdi insanı o huzur.

Yaşanmamışlıklarımızın az,
Karamsarlıklarımızın ise bol olduğu zamanlardayız şimdi.
Şanslıyız ki dört mevsimi de yaşayabiliyoruz,
sadece rüzgar biraz daha hoyratça esiyor geceleri...
Yıldızları izleyecek vakit bulamıyoruz ama,
kahve fincanlarına sıkıştırabiliyoruz dileklerimizi.
Köhne bir pastanenin dört duvarı arasında,
gözlerimiz boşlukta,
yakalamaya çalışıyoruz hayatı.
Kulaklarımızda yüreğimizin çığlıkları,
çocukluğumuzdaki huzuru arıyoruz.